Πέμπτη, Δεκεμβρίου 13, 2007

ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΥΡΓΕ !!


Κ. Υπουργέ,

Με αφορμή την τελευταία σας, α λα Πούτιν νομοθετική πρωτοβουλία σας ( http://www.greekliberals.net/civilaction/documents/annex.pdf ) για τον περιορισμό των δικαιωμάτων των μετόχων εισηγμένων επιχειρήσεων «δημόσιου» συμφέροντος θέλω να σας καταλογίσω τα εξής :
1. ΕΙΣΤΕ ΑΝΤΙΕΥΡΩΠΑΙΣΤΗΣ γιατί , εν γνώση σας, παραβιάζετε το ευρωπαϊκό δίκαιο ,άρθρο 56 (1) EC ( http://ec.europa.eu/internal_market/capital/framework/treaty_en.htm ) άρθρο της σύμβασης που με επικεφαλίδα την φράση “fewer barriers,more opportunities” έχει σαν στόχο την ανάπτυξη των οικονομιών της Ευρώπης και την ευημερία των πολιτών της.
2. ΕΙΣΤΕ ΑΝΤΙ-ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ γιατί λειτουργείτε σαν τριτοκοσμικός λαϊκιστής (ένας Τσάβες της ΝΑ Ευρώπης) και προσπαθείτε να ισχυροποιήσετε ακόμη περισσότερο έναν γιγαντωμένο κρατικό παρεμβατισμό που έχει σαν αποτέλεσμα τον περιορισμό της οικονομικής ελευθερίας και της ανάπτυξης της χώρας μας.
3. ΕΙΣΤΕ ΦΑΥΛΟΣ ΚΑΙ ΨΕΥΔΕΠΙΓΡΑΦΟΣ μια που διαψεύδετε τον εαυτό σας και τα γραφόμενα σας ως οικονομολόγος γιατί μάλλον αντιγράφοντας γραφόμενα άλλων οικονομολόγων και όχι σαν συμπέρασμα δικό σας αναφέρετε στην εργασία σας : The Two Faces of Janus: Institutions, Policy Regimes and Macroeconomic Performance in Greece George Alogoskoufis, Francesco Giavazzi, Guy Laroque Economic Policy, Vol. 10, No. 20 (Apr., 1995), pp. 147-192 (βλ. http://links.jstor.org/sici?sici=0266-4658(199504)10%3A20%3C147%3ATTFOJI%3E2.0.CO%3B2-8 ) πως οι κρατικιστικές στρατηγικές στην οικονομία της Ελλάδας από το 1974 και μετά είχαν σαν αποτέλεσμα την κατάρευση της ανάπτυξης και των επενδύσεων , και σαν τελικό αποτέλεσμα την εγκαθίδρυση υψηλού και μόνιμου πληθωρισμού. Αυτό τελικά σημαίνει σύνθλιψη των εισοδημάτων των πολιτών της χώρας μας.
4. ΕΙΣΤΕ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ όχι μόνο γιατί χρησιμοποιήσατε προεκλογικά ένα φιλοευρωπαϊκό και φιλελεύθερο προφίλ – που τώρα αποδεικνύεται μάσκα που κρύβει το πραγματικό σας πρόσωπο – αλλά και γιατί χρησιμοποιείτε τους φορολογικούς ελέγχους για να εκβιάσετε πολίτες της χώρας και για να τους αναγκάσετε να υποκύψουν στις ορέξεις σας.
5. ΕΙΣΤΕ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ως Υπουργός των Οικονομικών γιατί δεν επιδείξατε τον ανάλογο ζήλο για να ελέγξετε καταχρεωμένες επιχειρήσεις του «δημόσιου» τομέα, όπως η Ολυμπιακή για την παραβίαση των νόμων με την μη έκδοση ισολογισμών στα χρόνια της θητείας σας.

Όπως είπε και ο Milton Friedman όταν τα μέσα παραγωγής είναι κάτω από τον έλεγχο της κυβέρνησης τότε είναι αδύνατη και η πολιτική ελευθερία που προϋποθέτει την ελεύθερη ανταλλαγή ιδεών, προϊόντων και υπηρεσιών καθώς και την υπεράσπιση της ατομικής ιδιοκτησίας.

Διονύσης Κατρανίτσας
Μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της Φιλελεύθερης Συμμαχίας (http://www.greekliberals.net/ www.katranitsas.blogspot.com)

Πέμπτη, Νοεμβρίου 29, 2007

Economic Freedom and Democracy

People often use “democracy” and “economic freedom” in incorrect ways। Sometimes their incorrect usage may reflect misunderstanding but, in other cases, it is almost certainly a deliberate effort to confuse. Economic freedom and political democracy are not the same thing. In fact, they are substantially different.

First, they differ with regard to the area of human interaction covered. Put simply, democracy relates to political decision-making while economic freedom relates to interaction through exchange and markets. Democracy is present when all adult citizens are free to participate in the political process (vote, lobby, and choose among candidates), and when political outcomes are determined by voting in fair and open elections. Economic freedom is about the freedom of individuals to decide how they will develop and use their productive abilities, exchange goods and services with others, compete in markets, and keep the fruits of their labor. Political restrictions that inhibit voluntary actions and personal choice in these areas conflict with economic freedom, even when they are adopted democratically. A country can be democratic and still severely restrict the economic freedom of its citizens. The experiences of India and Israel during the period from 1960 to 1990 illustrate this point. Correspondingly, it is also possible for a country with very little democracy to have a substantial degree of economic freedom nonetheless. Hong Kong during the last several decades provides an example.

Second, the basis for economically free action is fundamentally different than that for political democracy. Agreement and mutual gain provide the basis for economically free activities. Unless both parties to an exchange agree, the transaction will not occur. On the other hand, democratic political action is based on “majority rule.” The majority, either directly or through their representatives, decides and the minority must submit. It makes a huge difference whether mutual agreement or majority rule underpins economic activities. When mutual agreement forms the basis for economic activity, both buyers and sellers will be “winners” and there will be a strong tendency for resources to be used productively— that is, to produce goods people value more than the resources required for their production. In contrast, there is no such tendency under majority rule. When a project is undertaken politically, even if the process is democratic, the minority must pay taxes for its support even if the project makes them worse off. The political process creates “losers” as well as “winners.” Furthermore, there is no assurance that the gains of the winners will exceed the costs imposed on the losers. In fact, as the public-choice literature highlights, there are several circumstances under which there is good reason to expect that the cost imposed on the losers will be greater than the benefits derived by the winners. The political process tends to be shortsighted. It is biased toward the adoption of programs that provide immediate, highly visible benefits at the expense of future costs that are difficult to identify. Furthermore, when the government is heavily involved in activities that provide favors to some at the expense of others, people will be encouraged to divert resources away from productive activities and toward lobbying, campaign contributions, and other forms of seeking political favor. Predictably, the shift of resources away from production and toward such favor seeking will generate economic inefficiency.

It is the “special-interest effect” that provides the most important reason that the political process will ओफ्तें go awry—why it will often lead to policies that do more harm than good. Elected political officials will often find it attractive to support the positions of well-organized interest groups at the expense of consumers and taxpayers. This will be true even when the gains derived by an interest group are substantially less than the cost imposed on other voters. Well-organized interest groups प्रोविदे politicians with a readily available source of campaign contributions and other political resources that will help them win subsequent elections. In contrast, those harmed by special-interest policies are unlikely to provide much political assistance because they are largely unorganised and frequently poorly informed.

Thus, the democratic political process is characterized by politicians who “trade” programs that benefit special-interest groups at the expense of the general populace in exchange for political contributions that will help them win the next election. In contrast with market actions based on mutual agreement, there is no assurance that political action will be productive, that it will expand output and enhance the income levels of the citizenry.

Unconstrained democracy is not the political system that is most complementary with economic freedom; limited constitutional government is. Constitutional restraints, structural procedures designed to promote agreement and reduce the ability of interest groups to exploit consumers and taxpayers, and competition among governmental units (federalism) can help restrain the impulses of the majority and promote political action more consistent with economic freedom. It is widely recognized that the protection of civil liberties requires political constraints capable of controlling the excesses of the majority. Thus, we do not count on majority rule to protect civil liberties such as the right to free speech, freedom of the press, the right to assembly, and religious freedom. Rather, it is recognized that constitutional and structural protections are needed to secure these liberties. The same thing is true of economic freedom. Basic economic freedoms such as (a) the right to trade with others, including foreigners, at mutually agreeable terms, (b) the right to enter and compete in the business or occupation of your choice, (c) the right to keep what you earn, and (d) protection of your property from confiscation by others, including the government, are too important to be left to the “rule of the majority.” Like other basic liberties, they deserve constitutional, procedural, and structural protection.

Economic Freedom of the World: 2007 Annual Report 7

ΔΕΙΚΤΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Economic Freedom of the World

The index published in Economic Freedom of the World measures the degree to which the policies and institutions of countries support economic freedom। The cornerstones of economic freedom are personal choice, voluntary exchange, freedom to compete, and security of privately owned property. Forty-two data points are used to construct a summary index and to measure the degree of economic freedom in five broad areas:

(1) size of government;
(2) legal structure and security of property rights;
(3) access to sound money;
(4) freedom to trade internationally; and
(5) regulation of credit, labor and business.


Economic freedom has grown considerably in recent decades

-The chain-linked summary index (exhibit 1.5) permits comparison over time. The average economic freedom score rose from 5.4 (out of 10) in 1980 to 6.6 in 2005, the most recent year for which data are available

-Of the 102 jurisdictions with scores in the chain-link index in 1980 and in the most recent index, 90 had increases in score, nine had decreases in scores, and three had the same score, when changes are rounded to one decimal point.

-Five nations increased their score by more than three points since 1980: Hungary (3.0), Peru (3.0), Uganda (3.2), Ghana (3.6), and Israel (3.7). Only three nations decreased their score by more than one point: Zimbabwe (−1.7), Venezuela (−1.7) and Myanmar (−1.3). Other nations that saw reductions are: Nepal (−0.7), Bahrain (−0.3), Hong Kong (−0.2), Malaysia (−0.2), the Republic of Congo (−0.2), and Haiti (−0.1).

-In this year’s main index, Hong Kong retains the highest rating for economic freedom, 8.9 out of 10. The other top scorers are: Singapore (8.8), New Zealand (8.5), Switzerland (8.3), Canada (8.1), United Kingdom (8.1), United States (8.1), Estonia (8.0), Australia (7.9), and Ireland (7.9).

-The rankings of other large economies are Germany, 18 (7.6); Japan, 22 (7.5); Mexico, 44 (7.1); France, 52 (7.0); Italy, 52 (7.0); India, 69 (6.6); China, 86 (6.3); Brazil, 101 (6.0); and Russia, 112 (5.8).

-The majority of nations ranked in the bottom fifth are African and all the nations in the bottom 10 are African, with the exceptions of Venezuela and Myanmar. They are: Zimbabwe (2.9), Myanmar (3.8), the Democratic Republic of the Congo, (4.0), Angola (4.2), the Republic of the Congo, (4.3), Central Africa Republic, (4.6), Venezuela (4.9), Burundi (5.0), Chad (5.1), and Niger (5.1). Botswana’s ranking, tied for 39th with a score of 7.2, is the best among continental sub-Saharan African nations.

Nations that are economically free out-perform non-free nations in indicators of well-being

-Nations in the top quartile of economic freedom have an average per-capita GDP of US$26,013, compared to US$3,305 for those nations in the bottom quartile (exhibit 1.6).

-The top quartile has an average per-capita economic growth rate of 2.25%, compared to 0.35% for the bottom quartile (exhibit 1.7).

-In nations of the top quartile, the average income of the poorest 10% of the population is US$7,334, compared to $905 for those in the bottom quartile (exhibit 1.10).

-Life expectancy is 78.7 years in the top quartile but 56.7 years in the bottom quartile (exhibit 1.11).

-Nations in the top quartile of economic freedom have an average score of 1.8 for political rights on a scale of 1 to 7, where 1 marks the highest level, while those in the bottom quartile have an average score of 4.4 (exhibit 1.18).

-Nations in the top quartile of economic freedom have an average score of 1.7 for civil liberties on a scale of 1 to 7, where 1 marks the highest level, while those in the bottom quartile have an average score of 4.1 (exhibit 1.18).

-Nations in the top quartile of economic freedom have an average score of 81।0 (out of 100) for environmental performance, while those in the bottom quartile have an average score of 58।9 (exhibit 1।19)

Economic Freedom of the World: 2007 Annual Report


ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ

Η απομακρυσμένη χώρα της Βόρειας Ευρώπης βρίσκεται στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης με βάση το βιοτικό και κοινωνικό επίπεδο, σύμφωνα με ετήσια έκθεση του ΟΗΕ.

Η Ισλανδία ξεπέρασε τη Νορβηγία στην κατάταξη της καλύτερης χώρας για να ζήσει κάποιος, σύμφωνα με την ετήσια αναφορά του ΟΗΕ που δημοσιεύτηκε αυτή τη βδομάδα। Οι χώρες της υπο-Σαχάριας Αφρικής βρίσκονται για άλλη μια φορά στις τελευταίες θέσεις της κατάταξης.

Ανεπτυγμένες ελεύθερες οικονομίες καταλαμβάνουν τις πρώτες θέσεις, με τις Ισλανδία, Νορβηγία, Αυστραλία, Καναδά και Ιρλανδία στις πέντε πρώτες. Οι ΗΠΑ κατατάσσονται δωδέκατες, τέσσερις θέσεις χαμηλότερα από την περσινή κατάταξη.

Στον αντίποδα, οι 22 «χαμηλής ανάπτυξης» χώρες στις τελευταίες θέσεις βρίσκονται γεωγραφικά όλες στην Αφρική, με τελευταία όλων τη Σιέρα Λεόνε। Σύμφωνα με προβλέψεις του ΟΗΕ που στηρίζονται σε δείκτες του 2005 για το προσδόκιμο ζωής, την εκπαίδευση και το κατά κεφαλήν εισόδημα, σε δέκα από αυτές τις αφρικανικές χώρες, δύο στα πέντε παιδιά δε θα φτάσουν την ηλικία των σαράντα ετών, κυρίως εξαιτίας του υψηλού ποσοστό ασθενών και φορέων του ιού HIV.

Σύμφωνα με τους υπεύθυνους του Οργανισμού, μικρές μεταβολές στην κατάταξη μιας χώρας δεν παίζουν σημαντικό ρόλο, αναφερόμενοι προφανώς στην αλλαγή της θέσης των ΗΠΑ। Παρά το ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται στη δεύτερη θέση του πραγματικού κατά κεφαλή εισοδήματος με 41.890 δολάρια, καταλαμβάνει την τελευταία θέση μεταξύ 26 ανεπτυγμένων χωρών στην κατηγορία του προσδόκιμου ζωής, μαζί με την Δανία και τη Νότια Κορέα, στα 77,9 χρόνια.

Σε ότι αφορά την Ελλάδα, η χώρα καταλαμβάνει την 24η θέση της κατάταξης στον Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης και την 25η στον δείκτη προσδόκιμου ζωής με 78,3 χρόνια ενώ το κατα κεφαλή ΑΕΠ προσδιορίζεται περίπου στα 22।000 δολάρια.

Η έκθεση του ΟΗΕ αναφέρει ότι ο δείκτης παγκόσμιας ανάπτυξης αυξάνεται σταθερά τα τελευταία τριάντα χρόνια, αν και σε 16 χώρες ο εν λόγω δείκτης ήταν ο χαμηλότερος από το 1990 και σε τρεις ακόμη ήταν ο χαμηλότερος από το 1975।

www।kathimerini.gr με πληροφορίες Reuters

Τρίτη, Νοεμβρίου 27, 2007

''ΕΣΥ'' ΤΙ ΠΡΟΤΙΜΑΣ ? ΔΗΜΟΣΙΟ 'Η ΙΔΙΩΤΙΚΟ ?





Είναι γνωστό ότι η Δημόσια Υγεία νοσεί. Όλοι γνωρίζουμε για την κακοδιαχείριση, και κατασπατάληση πόρων δηλαδή των φόρων πού δίνουμε όλοι εμείς στο Κράτος.
Η Δημόσια υγεία μας κοστίζει πανάκριβα και μας παρέχει πανάθλιες και κάκιστης ποιότητας υπηρεσίες। Το θέμα της υποχρηματοδότησης είναι υπαρκτό αλλά με αυτή την νοοτροπία, την έλλειψη οργάνωσης και την έλλειψη ανταγωνιστικών συνθηκών, το Ε.Σ.Υ. αποτελεί ένα σύγχρονο ‘πίθο των Δαναΐδων’.

Το παρακάτω δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας για την ετήσια έκθεση των επιθεωρητών υγείας επιβεβαιώνει την σχιζοφρενική συμπεριφορά της πλειοψηφίας των Ελλήνων. Στην Ελλάδα έχουμε το υψηλότερο ποσοστό δαπανών υγείας στον ιδιωτικό τομέα από όλες τις χώρες του Ο.Ο.Σ.Α. Δηλαδή έχουμε ένα πανάκριβο σύστημα Δημόσια Υγείας το οποίο το συντηρούμε με τους φόρους μας και όταν χρειαζόμαστε τις υπηρεσίες του, τότε διαπιστώνοντας την αθλιότητα του καταφεύγουμε στον ιδιωτικό τομέα. Ταυτόχρονα όλοι υπερασπιζόμαστε το Δημόσιο χαραχτήρα του συστήματος ενάντια στην λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού. Δηλαδή μας αρέσει μαζοχιστικά να πληρώνουμε τις υπηρεσίες υγείας δύο φορές (μία μέσω των φόρων και μία μέσω της προσφηγής στον ιδιωτικό τομέα) αρκεί να μην αλλάξει ο Δημόσιος χαραχτήρας του Ε.Σ.Υ.

‘’ Ενα άκρως επικίνδυνο και πολυδάπανο για τους πολίτες δημόσιο σύστημα υγείας διαθέτει η χώρα μας. Ενα σύστημα παράλογο, σε πλήρη αταξία, που δεν εξυπηρετεί σχεδόν κανέναν ασθενή αξιοπρεπώς, αλλά που βρίθει παρανομιών και υπεξαιρέσεων. Οι διαπιστώσεις αυτές ανήκουν στους επιθεωρητές υγείας -όπως τις διατυπώνουν σε 350 σελίδες στην ετήσια έκθεσή τους για το ΕΣΥ, που ολοκληρώθηκε πριν από λίγες ημέρες και αποκαλύπτει σήμερα η «Κ.Ε.». Ληγμένα υλικά τοποθετούνται σε ασθενείς, βρέφη τραυματίζονται από πτώσεις, εμπορία οργάνων χωρίς τη συναίνεση συγγενών, Κέντρα Υγείας χωρίς τηλέφωνα, κενές φιάλες οξυγόνου αξίας 2 εκατ. ευρώ, επιδόματα σε νεκρούς και παράνομες προσλήψεις, ήταν κάποια από τα κωμικοτραγικά που διαπίστωσαν οι ράμπο υγείας. Πραγματοποίησαν 669 ελέγχους σε νοσοκομεία και μονάδες υγειονομικού ενδιαφέροντος σε όλη τη χώρα με εντολή του επικεφαλής Μιχ. Σαμπατακάκη, ο οποίος σημειώνει: «Το μεγαλύτερο πρόβλημα που βρήκαμε ήταν οι σπατάλες. Τα υλικά αγοράζονται ακόμη και με τιμές 10 φορές επάνω απ' ό,τι ισχύει στην παγκόσμια αγορά». Μεταξύ άλλων εντόπισαν:* Σε ειδικό βιοχημικό εργαστήριο νοσοκομείου της Αθήνας χρησιμοποιούσαν ληγμένα αντιδραστήρια για εξετάσεις σε ασθενείς, σε πολλά απ' αυτά μάλιστα είχε «αλλοιωθεί η ημερομηνία λήξης». Αποτέλεσμα ήταν «η αξιοπιστία των εξετάσεων να είναι εκτός των αποδεκτών ορίων». Σε σύγχρονα μηχανήματα τα οποία δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν με τα ληγμένα υλικά, γινόταν ακόμη και παρέμβαση από τους τεχνικούς των εταιρειών ώστε να γίνονται αποδεκτά. Το πόρισμα για την υπόθεση έχει διαβιβασθεί στον εισαγγελέα.Αγόραζαν κενές φιάλες* Ανατριχιαστική ήταν η εικόνα στα μαγειρεία νοσοκομείων. Δεν είχε γίνει καθαρισμός, απολύμανση, απεντόμωση και μυοκτονία.* Τραγική είναι η εικόνα και στο Ιδρυμα Περίθαλψης Χρονίως Πασχόντων αλλά και στο Κέντρο Παιδικής Μέριμνας, όπου η καθαριότητα είναι... λέξη άγνωστη, τόσο στους θαλάμους και στα μαγειρεία όσο και στον περιβάλλοντα χώρο. Τονίζεται μάλιστα ότι «το προσωπικό των μαγειρείων χρήζει μαθημάτων υγιεινής και ασφάλειας τροφίμων». * Βρέφος έπεσε (!) στο έδαφος και τραυματίστηκε αμέσως μετά τη γέννησή του εξαιτίας ακαταλληλότητας της αίθουσας τοκετού. Λόγω σοβαρών ελλείψεων και προβλημάτων λειτουργίας δεν ήταν δυνατόν να αντιμετωπισθεί ομαλά οξύς τοκετός. * Ακόμη και... κενές φιάλες οξυγόνου πληρώνει ο έλληνας φορολογούμενος.Στο νοσοκομείο που εντοπίστηκε η απάτη, η ζημιά έφτασε στα 2 εκατ. ευρώ. Με εικονικά τιμολόγια οι επιτήδειοι αγόραζαν υλικά που δεν παραλάμβανε ποτέ το νοσοκομείο αλλά και τις κενές φιάλες. * Σε όλα τα νοσοκομεία οι επιθεωρητές διαπιστώνουν ότι πληρώνουμε τα αναλώσιμα υλικά πιο ακριβά από κάθε άλλον στον πλανήτη.* Γιατροί παραγγέλνουν ακόμη και μόνοι τους τα υλικά για σοβαρές επεμβάσεις, από συγκεκριμένες εταιρείες και χωρίς καμία διαπραγμάτευση. Σε πολλές περιπτώσεις η παραγγελία γίνεται τηλεφωνικά. Οσο για τήρηση βιβλίων, ούτε λόγος: δεν μπορεί καν να εντοπισθούν οι ποσότητες των υλικών που έχουν προμηθευτεί διάφορα τμήματα. * Η επιτομή της αδιαφάνειας είναι ο θεσμός των απογευματινών ιατρείων, αφού γίνονται ακόμη και παράνομες προσλήψεις. Σε νοσοκομείο της περιφέρειας προσελήφθησαν 93 άτομα χωρίς νόμιμη διαδικασία, τα οποία δεν ασχολήθηκαν καν με τα απογευματινά ιατρεία. Η μισθοδοσία τους, δε, ήταν τόσο υψηλή που χρειαζόταν το σύνολο του αποθεματικού για να πληρωθεί. Από τον ειδικό λογαριασμό των απογευματινών ιατρείων πληρώνονταν και υπερωρίες σε ανθρώπους άσχετους με το τμήμα. Επιδόματα σε... νεκρούς* Τα μάτια των επιθεωρητών είδαν ακόμη και επιδόματα σε ψυχιατρικά νοσοκομεία που προορίζονταν για... νεκρούς. * Σε πανεπιστημιακό νοσοκομείο οι ιατροδικαστές συνέτασσαν εκθέσεις νεκροτομής χωρίς να είναι καν παρόντες. Εστειλαν σορό σε... λάθος συγγενή, ενώ αφαιρούσαν και παρανόμως όργανα, τα οποία «εμπορεύονταν επ' αμοιβή χωρίς συναίνεση συγγενών». Το πόρισμα έχει σταλεί στον εισαγγελέα.* Κέντρα Υγείας σε πολλές περιοχές της χώρας είναι πλήρως παραμελημένα και δεν έχουν καν δυνατότητα για υπεραστικές τηλεφωνικές κλήσεις. Οπως τονίζεται για ένα απ' αυτά, «παρουσίαζε εικόνα εγκατάλειψης, τα μηχανήματά του ήταν πεπαλαιωμένα, ενώ πολλοί χώροι που προορίζονταν για την παροχή ιατρικών υπηρεσιών είχαν μετατραπεί σε αποθηκευτικούς». * Νερό με... ζωντανούς οργανισμούς. Οπως αναφέρεται στην έκθεση, δύο μεγάλα εμφιαλωτήρια νερού στην περιφέρεια βρέθηκαν να μην πραγματοποιούν καν τους μηνιαίους μικροβιολογικούς ελέγχους, είχαν ανοιχτές τις δεξαμενές του νερού και εκτεθειμένες, χωρίς την κατάλληλη θερμοκρασία και με νερό αμφιβόλου ποιότητας.* Μεγάλη πληγή για το ΕΣΥ αποτελούν και οι αποκλειστικές νοσηλεύτριες, που μόνο νοσηλεύτριες δεν είναι, όπως είδαν οι ράμπο. Πρόκειται κυρίως για οικιακές βοηθούς, ως επί το πλείστον αλλοδαπές, χωρίς καμία εκπαίδευση.«Ξαφρίζουν» τα φαρμακεία* Ακρως επικίνδυνο για τα παιδιά αποδεικνύεται το Κέντρο Βρεφών «Μητέρα».Οπως διαπίστωσαν οι ελεγκτές, «οι φθορές και η παλαιότητα των εγκαταστάσεων δεν διασφαλίζουν τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας. Βρέθηκαν ακόμη και δεξαμενές καυσίμων δίπλα στους κοιτώνες των βρεφών.* Σε πολλά μεγάλα νοσοκομεία του Λεκανοπεδίου διαπιστώθηκε ότι... «διέφευγαν» ακριβά σκευάσματα από το φαρμακείο αφού οι δαπάνες των τμημάτων παρέμεναν «αξιοσημείωτα υψηλές» παρά τον επανέλεγχο των επιθεωρητών. Αναντιστοιχία υπάρχει και στον αριθμό των αποθεμάτων ναρκωτικών σε σχέση με τον αριθμό των ασθενών. * Βρήκαν μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων όπου οι γέροντες φιλοξενούνταν σε άθλια δωμάτια χωρίς τους στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής και ασφάλειας, χωρίς WC και ντους, ενώ υπάρχουν και γηροκομεία στη Θεσσαλονίκη που υποχρεώνουν τους ηλικιωμένους να διαθέτουν όλη την κινητή και ακίνητη περιουσία τους στο ίδρυμα με διαθήκη.* Αλλο γηροκομείο παρακρατούσε παράνομα το 75% της σύνταξης των γερόντων, το οποίο «δεν αποτελεί συμβολική συμμετοχή». Το ίδιο ίδρυμα είχε μετατραπεί σε «κέντρο διερχομένων, αφού εξυπηρετούσε ξενοδοχειακές ανάγκες και σίτισης αλλοδαπών ιερέων και μοναχών». * Σε κέντρα αποκατάστασης έχουν εξαφανιστεί δεκάδες τιμαλφή μεγάλης αξίας από κληροδοτήματα, χρυσές λίρες, κοσμήματα και έχουν ανοιχθεί οι θυρίδες των ασθενών.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 16/09/2007 - Της ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ



Η Φιλελεύθερη Συμμαχία προτείνει:

- Κατατίθεται κατ΄ έτος από τον κρατικό προϋπολογισμό το 5% του ΑΕΠ που αποτελεί σήμερα τις δημόσιες δαπάνες για την υγεία στους ειδικούς ασφαλιστικούς λογαριασμούς των ασφαλιστικών ιδρυμάτων και τραπεζών, σε ίσα μερίδια για όλους του πολίτες.
- Συρρίκνωση του Υπουργείου Υγείας στο ελάχιστο δυνατό και αποκέντρωση των υπηρεσιών του.
- Κατάργηση του αμαρτωλού ΕΣΥ. Όλα τα ιδρύματα περίθαλψης αυτονομούνται πλήρως από το κράτος μέσω συμπράξεων δημόσιου – ιδιωτικού τομέα. Στο τίμημα των συμβάσεων θα συμπεριλαμβάνεται και η αποπληρωμή των σημερινών χρεών των νοσοκομείων από τους νέους διαχειριστές τους. Ειδικές ρήτρες στις συμβάσεις θα υποχρεώνουν τον ιδιώτη να καλύπτει υποχρεωτικά, μαζί με τη περιοχή ενδιαφέροντός του, και άλλες γεωγραφικές περιοχές (π.χ. απομακρυσμένα νησιά ή ορεινές περιοχές) ώστε να υπάρχει πλήρης κάλυψη της επικράτειας.
- Κάθε πολίτης μπορεί να επιλέγει το ίδρυμα περίθαλψης που επιθυμεί, με οικονομική κάλυψη του ασφαλιστικού ιδρύματος ή τράπεζας που είναι συμβεβλημένος.
- Το κράτος περιορίζεται σε ρόλο κανονιστικό – εποπτικό της πιστής εφαρμογής των όρων των συμβάσεων δημόσιου – ιδιωτικού τομέα και ρόλο εγγυητή της πρόσβασης όλων των πολιτών σε υψηλής ποιότητας υπηρεσίες υγείας.
- Κατάρτιση διαδικτυακού χάρτη υγείας, πληροφόρησης και επικοινωνίας

Παρασκευή, Νοεμβρίου 23, 2007

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ


Ο πολιτικός κόσμος του αποϊδεολογικοποιημένου κεντρώου χώρου, θεωρεί (στα λόγια) το ασφαλιστικό ζήτημα ως πρώτης προτεραιότητας. Στην πραγματικότητα το αντιλαμβάνεται σαν μία καυτή πατάτα που θέλει να την πετάξει στον επόμενο. Δηλαδή με απλά λόγια η κυνική λογική τους μεταφράζεται ως εξής: αν και αναγνωρίζουμε την σοβαρότητα του προβλήματος δεν παίρνουμε κανένα μέτρο λόγω του πολιτικού κόστους αφού μοναδικός σκοπός μας είναι να αναπαραγόμαστε στην εξουσία. Θα κάνουμε κάποιες μικρές αλλαγές τις οποίες θα τις βαπτίζουμε μεταρρυθμίσεις.

Η κυβέρνηση Σημίτη όσες φορές προσπάθησε να θίξει το θέμα (μίνι ασφαλιστικό, μελέτη Σπράου, νόμος Γιαννίτση) λειτούργησε τελικά με κριτήριο το κομματικό όφελος δηλαδή την μη ανάληψη του οποιοδήποτε πολιτικού κόστους.

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, άφησε ανεκμετάλλευτη μία ολόκληρη τετραετία με το πρόσχημα της μελέτης του ζητήματος, ή ύπαρξης ευρύτερου κοινωνικού διαλόγου πριν από την έναρξη οποιασδήποτε απόπειρας μεταρρύθμισης. Τώρα αφού έχει δεσμευτεί προεκλογικά ότι δεν θα αυξήσει τα όρια ηλικίας, δεν θα αυξήσει το ύψος των εισφορών και δεν θα μειώσει το ύψος των συντάξεων, πιο δύσκολα μπορεί να τετραγωνοποιήσει τον κύκλο παρά να μπορέσει να περάσει τις μεταρρυθμίσεις χωρίς να κατηγορηθεί για προσπάθεια εξαπάτησης του εκλογικού σώματος, ιδιαίτερα μάλιστα μ’ αυτή την ισχνή πλειοψηφία.

Η μετάθεση των προβλημάτων στο μέλλον έχει το πλεονέκτημα ότι υπάρχει μία σχετική ηρεμία στο παρόν, αλλά το μεγάλο μειονέκτημα είναι ότι κάποτε το μέλλον γίνεται παρόν αλλά με τραγικότερες διαστάσεις. Πολλές φορές η καταστροφή είναι η ενδημική λύση ενός συστήματος.

Το ασφαλιστικό σύστημα της Ελλάδας είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Η διατήρηση του "δημόσιου χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης" ταυτίστηκε με την λεηλασία, από το κράτος και κάποιες προνομιούχες ομάδες, των χρημάτων της πλειονότητας των εργαζομένων που κατέβαλλαν κανονικά και αδιαμαρτύρητα στη διάρκεια του εργασιακού τους βίου τις ασφαλιστικές τους εισφορές.

Η διαχείριση των ασφαλιστικών Ταμείων από το κράτος δημιουργεί φτώχεια για τους πολλούς. Η διαχείριση των ασφαλιστικών Ταμείων από το κράτος εγγυάται την επερχόμενη χρεοκοπία. Η συνεχώς αυξανόμενη ανάγκη για κρατική συμμετοχή και στήριξη διογκώνει τα ελλείμματα

Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε ότι το κόστος των όποιων μέτρων τώρα θα είναι πολύ μικρότερο από το κόστος της αδράνειας και της μετάθεσης των προβλημάτων στο μέλλον. Ειδικά η νέα γενιά πρέπει να αφυπνιστεί και να ζητήσει την άμεση μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού ζητήματος με ανάληψη του κόστους και από τις γενιές που δημιούργησαν, εξέθρεψαν αυτό το τέρας. Αν δεν γίνει κάτι τώρα, το μόνο που είναι σίγουρο, είναι ότι όλο το κόστος της μετατροπής θα το επωμισθεί η γενιά των 20 – 30 που δεν έχουν την παραμικρή ευθύνη για την όλη κατάσταση.

Το αναλογιστικό έλλειμμα της Ελλάδας που δείχνει την προεξοφλημένη αξία όλων των υπεσχημένων παροχών είναι από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη. Με βάση στοιχεία του Ο.Ο.Σ.Α. το 2050 οι δαπάνες των συντάξεων θα ανέρχονται στο 20% του Α.Ε.Π.. Δηλαδή ότι παράγουμε, το 1/5 θα πηγαίνει για συντάξεις. Αν αναλογιστούμε και ένα άλλο 5 % - 7% που είναι απαραίτητο για την εξυπηρέτηση του τεράστιου δημόσιου χρέους, τα περιθώρια για άσκηση αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής θα είναι εξαιρετικά περιορισμένα.

Παρ’ όλη την τραγικότητα της κατάστασης, η επικρατούσα αντίληψη της κοινής γνώμης είναι ότι η κατάσταση δεν είναι τόσο τραγική, ότι μπορεί μέσα από προσπάθειες νοικοκυρέματος (εξορθολογισμός δαπανών, πάταξη εισφοροδιαφυγής η ακόμα και από πολιτικές αναδιανομής) να υπάρξει μία μικρή παράταση οπότε μετά ξαναβλέπουμε. Επιδινόμαστε πάλι στο εθνικό μας σπορ του στρουθοκαμηλισμού.

Η πλειοψηφία της κοινής γνώμης βλέπει το πρόβλημα μέσα από μία αριστερή λογική. Μία λογική στείρα, μανιχαιστική και χωρίς ρεαλιστικές προτάσεις.

Το πρόβλημα με την ανωτέρω λογική είναι, ότι οι αιτίες του προβλήματος περιορίζονται στην κακοδιαχείριση των αποθεματικών, στην μαύρη αγορά εργασίας, στην εισφοροδιαφυγή και στην ελλιπή χρηματοδότηση από το κράτος.

Δεν γίνεται καμία νύξη:
- για την δημογραφική γήρανση,
- το καθεστώς των πρόωρων συντάξεων και υψηλών συντάξεων για τα ρετιρέ του ευρύτερου Δημόσιου τομέα,
- την αναντιστοιχία μεταξύ εισφορών και παροχών,
- τις υπερβολικές και εικονικές δαπάνες υγείας και περίθαλψης των ασφαλισμένων
- το ότι η πάταξη της εισφοροδιαφυγής θα μειώσει ελάχιστα το ποσοστό των κρατικών δαπανών ως προς το Α.Ε.Π. το 2030 (Στοιχεία Ε.Σ.Υ.Ε.)
- για την συμμετοχή των κομματικών συνδικαλιστικών ανδρείκελων στην Διοίκηση των ασφαλιστικών και άρα συνένοχων για την κακοδιαχείριση των αποθεματικών.

H Φιλελεύθερη Συμμαχία προτείνει την αντικατάσταση του σημερινού ασφαλιστικού συστήματος από ένα μεικτό σύστημα που θα διασφαλίζει μακροπρόθεσμα τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος. Το προτεινόμενο νέο σύστημα βασίζεται σε δύο πυλώνες:
σε ένα υποχρεωτικό δημόσιο πρόγραμμα συνταξιοδότησης αναδιανεμητικού χαρακτήρα με στόχο την ανακατανομή του εισοδήματος υπέρ των οικονομικά ασθενέστερων, διασφαλίζοντας μια ελάχιστη εγγυημένη σύνταξη για όλους τους Έλληνες πολίτες ανεξάρτητα προηγούμενου εργάσιμου βίου και εισφορών
και ιδιωτικά συνταξιοδοτικά προγράμματα κεφαλαιοποιητικού χαρακτήρα, υποχρεωτικά για το σύνολο των εργαζομένων, τα οποία θα στηρίζονται στις αρχές της ανταποδοτικότητας, του ανταγωνισμού και της ατομικής ευθύνης.

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 11, 2007

ΚΑΜΕΝΑ ΔΑΣΗ ΚΑΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

‘’ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ ΠΟΝΑΜΕ ΤΑ ΧΩΡΙΑ, ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΣΩΣΟΥΜΕ’’

Διάβαζα στο περιοδικό Κ της Κυριακάτικης Καθημερινής για το χωριό Κεφαλά λίγα χιλιόμετρα έξω από την Σπάρτη. Το χωριό αυτό αν και μέσα στον πυρήνα των περιοχών που καταστράφηκαν από τις πυρκαγιές δεν έπαθε την παραμικρή ζημιά.

Οι κάτοικοι του χωριού με την κατάλληλη προετοιμασία εδώ και πολύ καιρό (αντιπυρικές ζώνες, σκοπιές κατοίκων σε καίρια σημεία, μετατροπή των γεωργικών τους μηχανημάτων σε πυροσβεστικά όργανα) ήταν έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τυχόν φωτιά που θα απειλούσε τα σπίτια και τα ελαιόδεντρά τους.

Όλα τα ανωτέρω με δική τους πρωτοβουλία αφού όπως έλεγαν ‘’ άμα δεν προσπαθήσεις μόνο σου κανείς δεν πρόκειται να σε σώσει’’. Μου άρεσε αυτό γιατί έρχεται σε αντίθεση με την νοοτροπία που αποδίδει μεταφυσικές ιδιότητες στο κράτος.

Αυτό που έλεγαν οι κάτοικοι του χωριού ήταν ότι αν δεν πάρουνε αυτοί την τύχη του χωριού στα χέρια τους, δεν πρόκειται να σωθεί το χωριό τους. Μην περιμένετε έλεγαν από τον εποχικό (δημόσιο υπάλληλο) δασοπυροσβέστη να υπερασπίσει όπως εμείς το χωριό μας. Οι κάτοικοι του χωριού ένοιωσαν από καιρού τον κίνδυνο, για τα σπίτια τους, για τα χωράφια τους, που γ’ αυτούς αποτελεί την κύρια πηγή εσόδων και τα υπερασπίστηκαν με κάθε τρόπο.

Το ανωτέρο συμβάν δείχνει αφενός συνειδητοποιημένους πολίτες που δεν τα περιμένουν όλα από το κράτος και θεωρούν ευθύνη του την υπεράσπιση του δασικού πλούτου της περιοχής τους και αφετέρου την σημασία της ύπαρξης ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων.

Η ύπαρξη δηλαδή ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων τους εξώθησε σε μια πιο προσεκτική και προνοητική δράση για την πρόληψη και την καταστολή των φωτιών. Δεν θέλω να μειώσω το αγώνα των δασοπυροσβεστών και όλων όσων εμπλέκονται στις κατασβέσεις των πυρκαγιών αλλά οι κάτοικοι του χωριού προστάτεψαν το δάσος σαν το σπίτι τους γιατί το νοιώθουν σαν το σπίτι τους. Αυτό όχι γιατί διαθέτουν περισσότερο οικολογική συνείδηση από τους υπόλοιπους αλλά γιατί από το δάσος εξαρτάται και το οικονομικό τους μέλλον.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία προτείνει τη δωρεάν διανομή σε όλους τους πολίτες, όλης της μη αξιοποιούμενης περιουσίας του δημοσίου, συμπεριλαμβανομένων και των δασικών εκτάσεων (με ειδικές εξαιρέσεις, όπως αρχαιολογικοί χώροι, αιγιαλοί, εθνικοί δρυμοί, περιοχές NATURA 2000).
Η πρόταση αυτή αν και ξενίζει αρχικά, είναι πραγματικά επαναστατική και βασίζεται μεταξύ άλλων, στη διεθνή εμπειρία, στις επιστημονικές μελέτες για το φαινόμενο της «τραγωδίας των κοινών», στην απόλυτη αποτυχία κάθε παρέμβασης του κράτους μέχρι σήμερα. Προϋποθέτει ριζικές αλλαγές στους θεσμούς και τη νομοθεσία.


Μόνο αν το δάσος γίνει «σπίτι» μας,
θα το προστατέψουμε σαν το σπίτι μας.


www.greekliberals.net

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 06, 2007

ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ

Παπανδρέου ο ‘Α, Παπανδρέου ο ‘Β, Παπανδρέου ο ‘Γ’, Καραμανλής ο ‘Α, Καραμανλής ο ‘Β, κρατισμός, λαϊκισμός, θρησκοληψία, δημαγωγίες, πολιτική με βάση τις δημοσκοπήσεις και πληθώρα άλλων παραδειγμάτων που τελειωμό δεν έχουν.

Όλα τους, πρόσωπα και φαινομενα που τα ξέρασε στο πολιτικό προσκήνιο, ο νεποτισμός, ο λαϊκισμός, ο κομματικός συνδικαλισμός, οι πολυδάπανες προεκλογικές δαπάνες, η κομματική πειθαρχία και το lifestyle। Τα προβλήματα και οι προκλήσεις που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε θα χρειαστούν πολιτικούς και πολίτες που θα τους διακρίνει η θέληση για δουλειά, δημιουργία, ριζοσπαστικές ιδέες, αυθεντικό ενδιαφέρον για την πολιτική, και διάθεση να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα σήμερα με λίγο κόστος και όχι μεταφορά του κόστους επίλυσης των προβλημάτων στο μέλλον, δηλαδή στα παιδιά μας. Είναι επιτέλους καιρός να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ως Προμηθείς.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία με το ξεκάθαρα φιλελεύθερο ιδεολογικό στίγμα, την διάθεση να αντιμετωπίσει το πολιτικό κόστος των προτάσεων του, το αυθεντικό και ανιδιοτελές ενδιαφέρον των μελών της για την πολιτική, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να συσπειρώσει άτομα που είναι ανήσυχα πολιτικά και ταυτόχρονα ασυμβίβαστα με ότι έχει καταντήσει την Ελλάδα ουραγό।

Προσωπικά θλίβομαι που :

-επικρατεί στην πολιτική σκηνή η οικογενειοκρατία, ο συνδικαλισμός, το lifestyle, χωρίς ταυτόχρονα να υπάρχουν θέσεις, επιχειρήματα, αναλύσεις σε βασικά προβλήματα

-ιδίως νέοι άνθρωποι βρίσκουν πολιτικές διαφορές ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα

-ακούω από συμβιβασμένα στόματα ‘’ στην Ελλάδα πάντα έτσι είναι’’

-για το πιο μικρό πράγμα χρειάζεται να ‘’ λερωθείς’’ για να γίνει η δουλειά σου

-πληρώνω φόρους για υγεία, παιδεία και ασφάλεια και όταν χρειάζομαι αυτές τις δημόσιες υπηρεσίες καταφεύγω, λόγω της πανάθλιας ποιότητας που προσφέρουν, σε ιδιωτικούς φορείς

-βλέπω του νόμους να εφαρμόζονται επιλεκτικά για κοινωνικούς και κομματικούς λόγους

-μεγάλη μερίδα των πολιτών αποδίδουν μεταφυσικές ιδιότητες στην έννοια του κράτους

-δεν έχουμε ένα κοσμικό σύνταγμα

-που έχουμε τις μεγαλύτερες ανισότητες σε συνδυασμό με την μεγαλύτερη ανεργία στην Ε।Ε και μεγάλη μερίδα του κόσμου επιμένουμε ότι φταίει γ’ αυτό ο φιλελευθερισμός σε ένα κράτος που πάνω από το 50% του Α.Ε.Π. παράγεται από το Κράτος.

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 04, 2007

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ

ΟΥΤΕ ΔΕΞΙΑ, ΟΥΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΑ ΜΠΡΟΣΤΑ
http://www.greekliberals.net/

§ H Φιλελεύθερη Συμμαχία ένα νέο κόμμα, δημιουργήθηκε από νέους κυρίως ανθρώπους με αυθεντικό ενδιαφέρον για την πολιτική και οι οποίοι ένιωθαν ότι κανένα από τα υπάρχοντα κόμματα δεν μπορούσε να τους εκπροσωπήσει.
Εντάσσεται, ιδεολογικά, στον ευρύτερο φιλελεύθερο χώρο, οι ιδέες του οποίου θριαμβεύουν σήμερα στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Αναγνωρίσθηκε από τους Ευρωπαίους Φιλελεύθερους (ALDE) που αποτελούν το τρίτο σε πολιτική δύναμη κόμμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ως ο μοναδικός στην Ελλάδα αποδεκτός εκφραστής του πολιτικού φιλελευθερισμού.

§ Η Φιλελεύθερη Συμμαχία έρχεται να φέρει κάτι πραγματικά καινούργιο στον πολιτικό πολιτισμό: Ευθύτητα, επιχειρήματα και ορθολογισμό σε αντίθεση με το φόβο του πολιτικού κόστους, τις κραυγές, το λαϊκισμό και τις προσωπικές αντιπαραθέσεις που σήμερα οδηγούν τους πολίτες μακρυά από την πολιτική.

§ Η Φιλελεύθερη Συμμαχία θα στηριχτεί αποκλειστικά στην εθελοντική συνεισφορά των μελών και φίλων της. Ταυτόχρονα, αξιοποιεί τις νέες τεχνολογίες και κυρίως το διαδίκτυο, προκειμένου να μειώσει τα λειτουργικά έξοδα.

§ Οι βασικές αιχμές του προγράμματος μας : το "πρωτείο του ατόμου", τα ατομικά δικαιώματα, οι δημοκρατικές ελευθερίες, η αναγνώριση και προστασία της διαφορετικότητας και η ισότητα των πολιτών έναντι των νόμων ανεξάρτητα εθνικής καταγωγής, θρησκεύματος και κοινωνικής προέλευσης.

Ειδικότερα:

Ø μείωση φορολογίας και θέσπιση κατώτατου εγγυημένου εισοδήματος,

Ø κατάργηση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης,

Ø περιορισμός του δημόσιου τομέα μέσω της απόσυρσής του από κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα,

Ø απεξάρτηση από το κράτος των ιδρυμάτων εκπαίδευσης, περίθαλψης και ασφάλισης και την δυνατότητα ελεύθερης επιλογής από τους ίδιους τους πολίτες των ιδρυμάτων που οι ίδιοι θεωρούν καλύτερα,

Ø άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων και ενίσχυση του υγιούς ανταγωνισμού,

Ø δημιουργία επαγγελματικού στρατού,

Ø αποποινικοποίηση της χρήσης όλων των τοξικοεξαρτητικών ουσιών,

Ø διαχωρισμό Κράτους – Εκκλησίας,

Ø πλήρη σεβασμό των ατομικών δικαιωμάτων και των ιδιαιτεροτήτων κάθε πολίτη.

Πρόσφατη δημοσκόπηση της ALCO επιβεβαιώνει ότι οι αιχμές των πολιτικών προτάσεων της Φιλελεύθερης Συμμαχίας έχουν την αποδοχή του 24% του εκλογικού σώματος.

§ Σκοπεύουμε να γίνουμε δυσάρεστοι για τις πολυάριθμες παρασιτικές ομάδες που νέμονται το δημόσιο χρήμα και λεηλατούν τον ιδιωτικό πλούτο, δυσάρεστοι για το κυρίαρχο φαιοκόκκινο μέτωπο της συντήρησης και του ανέξοδου λαϊκισμού που συγκροτούν η άκρα δεξιά και η άκρα αριστερά. Είμαστε αντίθετοι με το μοντέλο που μας οδήγησε στην υψηλή μακροχρόνια ανεργία με τον υψηλότερο δείκτη ανισότητας στην ΕΕ – 15.

§ Η Φιλελεύθερη Συμμαχία κινείται σε ξεκάθαρο ιδεολογικό πλαίσιο, αυτό του φιλελευθερισμού και διαθέτει ολοκληρωμένες πολιτικές προτάσεις για την επίλυση των προβλημάτων που συσσώρευσαν οι αδιέξοδες πολιτικές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ένας άλλος παράγοντας που δίνει μοναδική δυναμική στη Φιλελεύθερη Συμμαχία είναι το ότι αποτελεί μια κίνηση «από τα κάτω», μια πρωτοποριακή κίνηση πολιτών και όχι επαγγελματιών της πολιτικής.

§ Η Φιλελεύθερη Συμμαχία απευθύνεται σε πολίτες :

α) παραγωγικούς και δημιουργικούς που τα καταφέρνουν μόνοι τους και βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με την διαφθορά, τον κομματισμό, την κρατική ασυδοσία και την ψηφοθηρία.

β) ελεύθερους από πελατειακές σχέσεις,

γ) υπεύθυνους απέναντι στον εαυτό τους και στην κοινωνία, αντιλαμβανόμενοι την ψήφο τους ως χρέος αυτοάμυνας και

δ) ασυμβίβαστους με ότι έχει καταντήσει την Ελλάδα τελευταία στους θετικούς δείκτες και πρώτη στους αρνητικούς.

§ Η ψήφος στη Φιλελεύθερη Συμμαχία αποτελεί αποδοκιμασία της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ από τους πολίτες που αναγνωρίζουν ότι οι λύσεις δεν μπορούν να προέλθουν από αυτούς που ευθύνονται για τα σημερινά αδιέξοδα. Ταυτόχρονα, η ψήφος στη Φιλελεύθερη Συμμαχία αποτελεί αποδοκιμασία των αντιδημοκρατικών κομμάτων της άκρας δεξιάς και αριστεράς, δηλαδή όλων αυτών που θέλουν να εκμεταλλευτούν την διαμαρτυρία των Ελλήνων πολιτών για να προωθήσουν τον εθνικισμό και τον σκοταδισμό, τον περιορισμό των ατομικών δικαιωμάτων και την κατάργηση της ελεύθερης αγοράς. Η ψήφος στη Φιλελεύθερη Συμμαχία εκτός από ψήφο διαμαρτυρίας είναι ταυτόχρονα και ψήφος εντολής για αλλαγή πορείας, είναι ψήφος στο μόνο πολιτικό κόμμα της Ελλάδας που στο πρόγραμμά του προτείνει πλήρεις, εφαρμόσιμες και αποτελεσματικές λύσεις στα προβλήματα του πολίτη. Είναι θετική ψήφος και σε κάθε περίπτωση δεν είναι χαμένη ψήφος. Αντίθετα, χαμένη ψήφος είναι η ψήφος στα κόμματα που ευθύνονται για τις χαμένες ευκαιρίες και τα αδιέξοδα των τετραετιών που πέρασαν.

Τίποτα δεν είναι πιο δυνατό από μια ιδέα της οποίας ο καιρός έχει φτάσει (Βίκτωρ Ουγκώ)
ΑΤΟΜΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΑΝΟΙΚΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ